Pozwalam sobie skopiować wpis z fanpage’a Instytut Polski w Tokio:
Krytyk literacki i pisarz Ki Kimura (1894-1979) zafascynowany powieścią laureata nagrody Nobla Henryka Sienkiewicza „Quo vadis” (1896) przetłumaczył ją na język japoński. Powieść została wydana pod tytułem „Dokąd idziesz?” (oryg.: Doko-e iku) w 1924 r. jako piąty i szósty tom serii „Arcydzieła literatury dla dzieci i młodzieży” (wyd. Shunjjusha).
Cztery lata później przekład Kimury został wydany po raz drugi przez wyd. Shinchosha jako 25. tom w serii „Zbiór literatury światowej” (cena jednego tomu wynosiła jeden jen). Tytuł tym razem brzmiał: „Quo vadis”. Zmiana tytułu odzwierciedla historię recepcji książki w Japonii. W 1897 r., gdy angielski przekład utworu po raz pierwszy ukazał się w Japonii, zwykło się tłumaczyć tytuł na jęz. japoński, ale potem tytuł w oryginalnym brzmieniu stał się bardziej popularny. W grubym 570-stronicowym tomie oprócz powieści zamieszczono cztery nowele pisarza: „Latarnik”, „Janko Muzykant”, „Lux in tenebris lucet” i „Bądź błogosławiona”. Utwory poprzedził wstęp dr Jana Frylinga z Poselstwa RP w Japonii.
Nakład każdego z tomów „Zbioru literatury światowej” sięgał czterystu tysięcy egzemplarzy. Wielu pisarzy z okresu ery Showa (1925-1989) przeczytało powieść Sienkiewicza właśnie w tym wydaniu, wśród nich np. Shusaku Endo czy Yukio MIshima.
„Quo vadis” w tłumaczeniu Kimury wydano po raz kolejny w 1953 r. w trzech tomach kieszonkowych (wyd. Kadokawa).
#japonia #ksiazki #japonski #swiat #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne