Kikimora – w wierzeniach słowiańskich szkodliwy duch domowy. Słowo kikimora pochodzi z języka udmurckiego i tłumaczy się je jako strach na wróble (dosłownie kikka-murt to człowiek w worku). Przybiera postać maleńkiej kobiety, potrafi stać się niewidzialna, pomieszkuje za piecem, w piwnicach i różnych domowych zakamarkach. Kikimora była wroga wobec mężczyzn, po nocach budziła niemowlęta, paraliż senny czy niepokój zwierząt hodowlanych tłumaczono jej obecnością. Chętnie przędła i dziergała, przy czym furkot jej wrzeciona uznawano za zły znak. Często określano ją stwierdzeniem „zmora bez określonej twarzy”, powstawała bowiem z poronionego płodu, dziecka zmarłego tuż po porodzie.
W folklorze polskim kojarzona jest jako zmora, która wchodzi przez dziurkę od klucza, przygniata tors śpiących domowników i próbuje ich udusić. By uchronić się od niecnych zamiarów zmory należało np. stawiać miotłę do góry nogami czy tuż przed snem żarliwie się pomodlić. [x] [x]
#ciekawostki #slowianie