Krępowanie stóp – chiński obyczaj
Około 1000-letnia tradycja wśród chińskich dziewcząt polegała na tym, że głównie za młodo bandażowano im stopy celem uzyskania odpowiedniego kształtu i długości stopy. Z początku praktykowano to szczególnie wśród wyższej klasy społeczeństwa. Uznawano bowiem, że kobieta z krótszymi stopami jest zamożną damą, która nie musi pracować. Ubożsi ludzie początkowo nie praktykowali tego obyczaju (przeszkadzało to bowiem podczas pracy w polu), jednak z czasem i u nich nastała taka moda.
Dopiero na początku XX wieku, gdzie tradycja była powszechnie znana i praktykowana, uznano ją za narzędzie okaleczające i niosące za sobą cierpienie (istotnie był to bardzo bolesny zabieg).
Niektórzy nawet zwrócili uwagę na fakt, iż krępowanie miało także podtekst erotyczny – dostrzegano w tym fetyszyzm.
A zaczęło się to wszystko od pewnej pani, która owinęła sobie stopy jedwabiem, dzięki czemu jej ruchy nabrały niezwykłej gracji. Cesarzowi bardzo się to podobało, zachwycał się nią i jej tańcem. Jak wiadomo, zazdrosne kobiety starały się o względy cesarza i jakoś to dalej poszło (z cyklu: „zdradzę ci sekret ale nie mów nikomu” ( ͡° ͜ʖ ͡°) ).
A jak wyglądało ów krępowanie? Owijano stopy bandażem tak aby zagiąć palce – z wyjątkiem wielkiego – w kierunku pięty. Powodowało to złamanie kości śródstopia. Gdy rany się zagoiły a kobieta już przebyła okres dojrzewania to jej stopa miała około 7-10cm długości. Zabieg taki zaczynano u dziewczynek w wieku 5-12 lat przez swoje matki.
Motywowano to wszystko faktem, że „piękność wymaga cierpienia” ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #chiny